Grote krantenkoppen in de maand augustus 2021. Vanaf 1 september kan je naar de psycholoog voor 11 euro.
Want de minister van volksgezondheid had het geregeld, het ambitieuze en ferm gedateerde plan van ons Maggie werd eindelijk uitgevoerd. Ik merkte bij een aantal cliënten opluchting dat er eindelijk meer erkenning kwam voor geestelijke gezondheid door de zorg toegankelijker te maken. Ik was mee opgelucht met hen, maar voelde onderliggend dat er iets niet klopte. Wij de klinisch psychologen wisten van niks. We waren nergens over gebrieft, geen opties, geen plan voorgelegd, geen werkwijze, procedure, bla bla bla. Maar de media die wist het al, laat het nu net zo zijn dat ik die media samen met onze lieftallige regeringsleiders voor geen haar vertrouw. Zoals het in de media verscheen was het alsof dit gewoon met een druk op de knop vanaf 1 september geregeld zou zijn. We zijn ondertussen half oktober en er is nog steeds niks in orde. Ik ben lid van de psychologencomissie, klinisch psycholoog, geregistreed met een visumnummer en al. En toch weten wij nog steeds niet hoe dit plan, dat volgens de media al in kannen en kruiken was, in de praktijk zal lopen. Ik vind het misselijkmakend dat dit zonder schroom losweg aan de bevolking gecommuniceerd wordt, er niks uitgevoerd wordt en dat er dan een paar weken later in grote koppen in de krant staat dat de geestelijke gezondheid van onze studenten er echt werkelijk slecht aan toe is, want 1 op 5 heeft psychische klachten. Beste media, schaam u diep, beste politici, schaam u nog dieper. De show die je verkoopt is niet meer aan te zien. De leugens die je je bevolking wijsmaakt nog minder.
Als de geestelijke gezondheidszorg meer capaciteit nodig heeft en op korte termijn moet kunnen opschalen dan is de weg daar naartoe heel makkelijk.
Er zijn structuren die draaien onder overheidsfinanciering, je drijft de capaciteit van die structuren op, je zet in op de centra voor geestelijke gezondheidszorg, je zorgt dat die hun wachtlijst binnen de twee weken kunnen wegwerken en nieuwe cliënten kunnen opstarten. Maar het gaat niet over het meer toegankelijk maken van de geestelijke gezondheidszorg, het gaat over meer controle krijgen op die geestelijke gezondheidssector. Wat we de afgelopen jaren gezien hebben binnen de lichamelijke gezondheidszorg, is dat de farma de volledige controle overneemt over die sector. Zij bepalen wat er onderzocht, gedoceerd, terugbetaald en behandeld wordt. En nu is het de beurt aan de geestelijke gezondheidszorg. Alle onafhankelijke psychologen die zelfstandig werken willen ze nu onder een controle orgaan, onder een koepel, onder een psychiater, onder een ziekenhuis. Daaronder zullen die psychologen moeten doen wat die koepel voor hen uitrolt, diagnosestelling, behandelplannen, … en de financiering van trajecten zal volledig afhankelijk worden hiervan. Ik ken het traject, ik heb vroeger zelf in een centrum voor geestelijke gezondheidszorg gewerkt. Het gaat niet over kwaliteit, het gaat over kwantiteit, zoveel mogelijk en zo snel mogelijk. Doordoen, cijfers halen, protocollen volgen waar je als psycholoog alleen maar vragen bij hebt. Want protocollen implementeren en volgen geeft recht op meer subsidies voor het centrum. En al het voorgaande is net waar ik als psycholoog geen deel meer van wil zijn. Al het voorgaande is wat onze samenleving verziekt. De druk, de stress, het meetbare, het controleerbare.
Beste mensen, cliënten, als ik jullie één advies kan geven, wacht niet tot er iets geregeld is om hulp te zoeken. Ik merk dat vele mensen op de toppen van hun tenen lopen en op het punt staan om in te storten. Wacht niet tot een regering iets wettelijk regelt om dan pas hulp te zoeken. Jij bent het waard om nu reeds geholpen te worden. Voor jezelf, voor je kinderen, zelfzorg is op dit moment prio 1. Ik wens het je van harte om bij een hulpverlener terecht te komen waar je jezelf volledig kan tonen, zonder schroom, en waar je de ondersteuning kan krijgen die je op dit moment verlangt en nodig hebt. Want niks is meer waardevol dan dat.
Much love
Liesbeth x